Die vertaling verloop in vyf fases.
In die eerste fase werk 'n eksegeet (Ou of Nuwe Testamentikus) en 'n brontaalkenner (van Hebreeus of Grieks) saam en lewer dan 'n vertaling en uitgebreide aantekeninge aan 'n persoon wat 'n intravertaler genoem word. Dit is 'n opgeleide Afrikaanse taalpraktisyn (vertaler) of 'n erkende digter of kreatiewe skrywer wat die teks dan in goeie hedendaagse Afrikaans weergee. Die eksegeet waak steeds oor die getrouheid aan die bronteks.
In die tweede fase gaan die teks na Afrikaanse taal- en letterkundiges wat nagaan of die teks wel goed verstaanbare Afrikaans is, waarna die eerste eksegeet en intravertaler weer seker maak dat die vertaling steeds getrou is aan die bronteks. Hierna word die teks deur die Redaksionele Komitee nagegaan.
In die derde fase word die teks vir kommentaar en voorstelle na lesers gestuur wat deur die meewerkende kerke benoem is. Die vertaling sal ook op die Bybelgenootskap se webblad en op ander maniere onder ander groepe lesers se aandag gebring word. Hierna word die kommentaar verwerk en weer aan die Redaksionele Komitee voorgelê.
Hierna volg die belangrike vierde fase waarin die konsekwentheid van die vertaling in bepaalde versamelings boeke (soos die eerste vyf boeke van die Ou Testament, die evangelies, die briewe van Paulus) gekontroleer word, asook die konsekwentheid van vertaling tussen die Ou en die Nuwe Testament.
In die vyfde fase word die teks deur die Begeleidingskomitee gefinaliseer.